Op dinsdag 20 september vond een vreemde uitstap plaats. De mobiliteit van Brussel moest plaatsmaken voor de doorgang van 19 fietsers. Autobestuurders waren tussen de uitlaatgassen door helemaal in de wolken bij het zien van deze fijne bende. 

Wat ze zagen was een groep kinderen van het vijfde leerjaar uit de gemeente Schaarbeek die doorheen het industrieel landschap van deze prachtige stad fietsten. 

Plaatsbepaling 

Voor wie zich niet goed kan oriënteren op een staatkundige kaart leggen we even uit waar deze reisweg zich bevond. 

De kinderen startten hun fietstocht aan de schoolpoort van de Kattenpoel. De Kattenpoel is gelegen in de deelgemeente Schaarbeek. Schaarbeek behoort tot de provincie 

Vlaams-Brabant waar je heerlijke krieken kan vinden. 

Met krieken bedoelen we dan wel lekkere vruchten en geen kinderen van de gemeenteschool de Kriek. 

Wist je dat de Kriek het schooljaar opende met het vieren van hun nieuw schoolgebouw in de Grote Bosstraat? Je zou kunnen denken dat deze school in een landelijke straat gebouwd is. Helaas doet deze mooie straatnaam ons enkel fantaseren over het leven in een groot bos.  De waarheid is dat we rondhangen in een stedelijk landschap. 

Scheepjes varen

Er wordt wel eens gezegd dat we in Brussel bergen hebben. Wat we eerlijk moeten vertellen is dat deze heuvels geen natuurlijke grens vormen tussen de verschillende deelgemeentes. Onderweg moesten de kinderen geen gletsjers over fietsen als fysieke grens tussen Schaarbeek en Molenbeek. 

De kinderen staken wel met de boot een kunstmatige grens over tussen Brussel en Vilvoorde. 

De kapitein had hierbij één speciale taak om hen veilig af te zetten. De juffen waren er niet gerust in. Ze gaven de kinderen de opdracht om de juiste vaarrichting te controleren met het kompas. 

De klas viel meteen met de deur in huis en riep luid in koor de juiste windstreken. Tijdens het bekijken van de windroos ontdekte de groep dat de boot richting het noordoosten voer.  

Na de boterhammen in het park 

Met een voldaan gevoel zette de klas hun fietstocht verder. Er wachtte nog een route van meer dan 10 km op hun. Wat de groep helaas nog niet wist, was dat Evelien zou verrast worden met een lekke band. Haar betreurde gezicht veranderde al snel wanneer Kinza, de reddende engel, met een gekke gel afkwam. De gel spoot langs alle kanten. Silke kon haar ogen niet geloven. Zo snel was de band gemaakt. De groep kon nadien rustig verder fietsen. 

Het rustige tempo werd al snel amusant door Cerage die enkele automobilisten heel blij maakte met een enthousiaste zwaai. Met luid gejuich sprongen heel wat kinderen een gat in de lucht bij het terugzwaaien van de autobestuurders. 

Uitzoomen op de kaart

Als we vanuit de ruimte even op de aarde neerkeken, zagen we opeens dat de reisweg van het vijfde leerjaar was verlegd naar een wijk naast het park Drie Fonteinen. Een vrolijk meisje sprong de lucht in voor een foto naast haar huis. De klas mocht kennismaken met Esma’s woonplaats. 

Op de satellietfoto wordt het continent Europa en het kleine land België goed zichtbaar door de enthousiaste sprong van Esma. 

Eind goed al goed 

Na heel wat uitzichten en blije gezichten kwam de klas opnieuw aan in de Grote Bosstraat. Met vermoeide benen moesten ze op het einde nog de vele trappen trotseren tot het klaslokaal. Gelukkig vormden deze trappen geen hindernis. De klas kon nog volop genieten van een sappig appeltje. 

Al hun verhalen konden we nadien bundelen in een toeristische brochure ‘Fietsen naar Vilvoorde’. 

Tijdens de MUVO-les maakten we later een theater voor onze skylinetekeningen.